چوپان هایی با پاهای بلند چوبی در لندس فرانسه
به گزارش مجله پریها، چوپان های منطقه لندس در جنوب غربی فرانسه با چوپان های معمولی فرق دارند، این چوپان ها برای داشتن دید بهتر به گله از پاهای چوبی بلند برای راه رفتن استفاده می کردند.
منطقه لندس در جنوب غربی فرانسه در نزدیکی خلیج بیسکای واقع شده است. این منطقه پوشیده از کاج های بلند است و در واقع می توان بزرگ ترین جنگل های کاج در اروپا را متعلق به منطقه لندس دانست. حدود 100 سال پیش بافت و پوشش گیاهی این منطقه متفاوت با شکل امروزی اش بود و مردم محلی دام های خود را برای چرا به این منطقه می آورند. در حدود قرن نوزدهم حدود یک میلیون گوسفند در این منطقه وجود داشت.
چوپان های منطقه لندس، چوپان هایی حرفه ای بودند که باید گله خود را از دست گرگ و دزدها نجات می دادند. فکر جالب و تازه ای به فکر چوپان های فرانسوی رسید و آن هم استفاده از پاهای چوبی بلند بود. حتما در فیلم ها افرادی را دیده اید که با این چوب ها راه می روند و شاید پیش خود فکر نموده باشید که این پاهای چوبی فقط برای فیلم ها است و در واقعیت از آن ها استفاده نمی گردد.
چوپان های فرانسوی برای داشتن دید به دوردست ها برای مراقبت از گله ها برای خود پاهای چوبی بزرگی می ساختند و با این پاهای چوبی راه می رفتند. در روزهای بارانی رفت و آمد برای چوپان های پاچوبی راحت تر بود و در صورت تهدید گله می توانستند قدم های بلندتری بردارند.
مردم محلی برای پاهای چوبی چوپان ها نامی خاص انتخاب کردند و این نام شنگز به معنای پای بزرگ بود. هر چوب تقریبا یک و متر و نیم طول داشت و به وسیله پارچه ای به زانوها بسته می شد. قسمت انتهایی چوب از سایر قسمت ها محکم تر و بود و به صورت مستقیم باز زمین در تماس بود.
چوپان ها برای استراحت بر روی پاهای چوبی شان تکیه گاهی در قسمت پشتی پا تعبیه می کردند تا در ساعات سرگرمی به راحتی بر روی پای چوبی استراحت نمایند. بازار حرکات آکروباتیک هم داغ بود و بعضی چوپان های خوش ذوق با پاهای چوبی حرکات نمایشی تمرین می کردند.
در سال 1808 ژوزفین بوهارنه، نخستین ملکه فرانسه و همسر ناپلئون بناپارت به منطقه لندس رفت و شهردار برای اسکورت ملکه کشورش جمعی از چوپانان پا چوبی را روانه خیابان ها کرد. چوپان ها پس از اسکورت ملکه، حرکات آکروباتیکی برای او اجرا نموده و نظر ملکه را جلب کردند.
سیلویر دورنون چوپانی فرانسوی رکورد پیاده روی با پاهای چوبی را شکسته است، او در سال 1891 مسافت 2800 کیلومتر را در 58 روز طی کرد.
در اواسط قرن 19 با توسعه شهرنشینی جنگل های منطقه لندس تغییر کاربری داد و برای بهبود اقتصاد محله در این جنگل کاج کاشته شد. با کاشته شدن کاج ها و از بین رفتن دشت های سرسبز دیگر لندس محلی مناسب برای پرورش دام نبود و در اینجا داستان چوپان های پا چوبی تمام شد.