مهارلو؛ دریاچه کریستال های صورتی
به گزارش مجله پریها، در مهارلو مقابل شما، پهنه وسیع صورتی رنگی واقع شده است که چشم برداشتن از آن چندان آسان نیست. دریاچه مهارلو در 20 کیلومتری جاده شیراز به فسا واقع شده است. جایی در نزدیکی روستای مهارلو که نام دریاچه نیز از این روستا گرفته شده است. بسیاری از مسافران سفرهای هوایی به جنوب، تجربه تماشا مساحتی صورتی رنگ را از ارتفاعات دارند. شاید آنها گمان نموده اند که خطایی بصری باعث این اتفاق شده اما واقعیت این است که این دریاچه صورتی است.
مهارلو؛ منطقه نمونه گردشگری ایران
دریاچه مهارلو یکی از عجیب ترین جاذبه های طبیعی ایران است. دریاچه آب شوری که به خاطر رنگ صورتی مایل به قرمزش معروفیت بسیار دارد. مهارلو طبق تصویب هیات وزیران در سال 85، به عنوان یکی از هفت منطقه نمونه گردشگری ایران برگزیده شده است. این دریاچه که در جنوب شرقی شهر شیراز واقع شده است، حدود 25 هزار هکتار وسعت دارد. بیشترین طول این دریاچه 28 کیلومتر، بیشترین عرض آن 15 کیلومتر است و عمق آن اما چندان زیاد نیست و در عمیق ترین بخش به 3 متر می رسد.
دریاچه مهارلو که همانند دریاچه حوض سلطان قم و ارومیه از جمله دریاچه های نمک کشور محسوب می گردد، در فصل های خشکی یکی از منابع بزرگ نمک ایران به شمار می آید. نزدیک ترین آبادی به دریاچه، روستای مهارلو است اما روستاهای دیگری نیز چون محمودآباد، بکت، برمشور، قنبری، دوبنه، انجیره و اعلاالدوله در پیرامون این دریاچه واقع شده اند که از جمله روستاهای گردشگری استان فارس محسوب می شوند.
سرزمین صورتی فلامینگوها
بخش اصلی آب دریاچه مهارلو به وسیله رودخانه خشک، رودخانه سلطان آباد و رودخانه سروستان تامین می گردد. علاوه برآن، چشمه هایی نیز در نزدیکی دریاچه از دل زمین بیرون زده اند که به دریاچه می ریزند. اگرچه مهارلو خانه گونه های مختلفی از پرندگان مهاجر و غیرمهاجر مانند حواصیل، لک لک، پلیکان، اردک سرسبز، مرغابی، اگرت، خوتکا، سارگپه، تنجه، آبچلیک، چوکا و آنقوت است اما این فلامینگوها هستند که اینجا فرمانروایی می نمایند. هر ساله هزاران فلامینگو به دریاچه مهارلو مهاجرت می نمایند، موضوعی که در چند سال اخیر به علت خشکسالی و پایین آمدن سطح آب دریاچه، تعداد فلامینگوها را بسیار کم نموده و نگرانی هایی را در بین دوستداران محیط زیست ایجاد نموده است. البته بارندگی های اخیر و بازگشت دوباره فلامینگوها به مهارلو، کمی از این نگرانی ها کاسته است. از دیگر گونه های جانوری که می توان در این زیستگاه دید، مارمولک، سوسمار، مار و لاک پشت است.
چرا مهارلو صورتی است؟
جلبک آب شور مهارلو را صورتی می نماید. دریاچه مهارلو به علت شوری زیاد آب و نور فراوان، جلبکی به نام دونالیلا سالینا در خود پرورش می دهد. این جلبک نوعی ماده بتاکارتن ایجاد می نماید که موجب تغییر رنگ آب دریاچه می گردد. جلبک دونالیلا که در فصول خاصی از سال شکوفا می گردد، بر خلاف تصور عموم خطری برای زیست بوم منطقه ندارد. این را معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس در گفت وگویی به خبرنگاران می گوید. به گفته این مقام مسئول، بعضی به اشتباه، قرمزی آب دریاچه مهارلو را ناشی از رشد کشند قرمز می دانند. در حالی که کشند قرمز در آب های آزاد و مناطقی از خلیج فارس رشد می نماید و دریاچه مهارلو شرایط زیست کشند قرمز را ندارد.
در این زمینه بخوانید:
شمخال؛ دره ای باشکوه در همسایگی ترکمنستان
آبشارهای تیرکن؛ هفت حوضچه بهشتی در سوادکوه
سفر به دریاچه
گردشگران و به ویژه طبیعت گردان بسیاری در سفر خود به شیراز، به تماشا دریاچه مهارلو می فرایند. با توجه به اینکه مهارلو یک دریاچه فصلی است، در فصل از بارندگی ها، یعنی از پاییز تا اواسط اردیبهشت ماه، برترین زمان برای سفر به این منطقه است. کسانی که قصد ملاقات از این دریاچه زیبا را دارند، باید از شهر شیراز راهی جاده فسا شوند و بعد از طی حدود 60 کیلومتر از جهت، به روستای مهارلو می رسند و از آنجا می توانند راهی دریاچه شوند.
منبع: ایرنا زندگی