تپه ای که بر روی آتش قرار گرفته! - مجله پریها

کوه سوزان به خاطر دودهای گوگردی که از شکاف های زمین بیرون می آید به کوه سوزان معروف است. اولین بار در سال 1828 کشاورزی از دور متوجه دود های این کوه شد و اول خیال کرد که یک آتش سوزی اتفاق افتاده اما بعد از چند روز که تغییری در انتشار دودها اتفاق نیفتاد او تصور کرد که با یک آتشفشان طرف است. اما در سال 1829 تعیین شد که این دودها، زیر سر آتش سوزی زغال سنگ است! از آن جایی که این آتش در عمق 30 متری زیر زمین اتفاق می افتد اکسیژن و در نتیجه سرعت آتش سوزی آهسته است. از طرفی این سایت آتش سوزی هر سال حدود 1 متر به سمت جنوب حرکت می کند و از آن جایی که تا به حال 6 کیلومتر جابجا شده معلوم است که حدود 6 هزار سال از آغاز آتش سوزی آن می گذرد.

بر طبق افسانه ها، روزی شیطان یکی از اهالی قبیله را به اعماق زمین برد و آن فرد کوه را به آتش کشید تا به دیگران هشدار دهد. جست و جوگران اروپایی و اهالی اولیه این منطقه، کوه سوزان را می شناختند اما فکر می کردند که دودی که از زمین بلند می گردد به خاطر آتشفشان هاست. تا اینکه در سال 1829 یک زمین شناس کشف کرد که منبع این دودها آتش سوزی زغال سنگ است. آتش سوزی زغال سنگ اتفاقی متداول است و در سراسر دنیا هزاران تا از آن ها در حال سوختن در زیر زمین هستند. در استان پنسیلوانیا به تنهایی، 45 تا از این کوه های سوزان وجود دارد که معروف ترین آن ها معدن سنترالیا است که از سال 1962 در حال سوختن است.

در هند بیش از 70 آتش جداگانه در زیر منطقه Jharia coalfield در حال سوختن است. این آتش ها که در سال 1916 آغاز شد به سرعت تنها منبع زغال سنگ کک این کشور را از بین برد. این مشکل در کشورهای غنی از زغال سنگ مثل چین به مراتب بدتر است، در این سرزمین آتش های زیرزمینی سالیانه حداقل 10 میلیون تن زغال را مصرف می کند اما بعضی ها این اندازه را حتی 20 برابر بیشتر می دانند!

در کنار ضررهایی که زغال های سوخته و غیر قابل دسترس به وجود می آوردند این آتش ها هوا را شدیدا آلوده می کنند و از طرفی سطح گازهای گلخانه ای در جو را هم افزایش می دهند. به طوری که زمین شناسی از کشور آلاسکا این آتش ها را فاجعه دنیای می داند که مربوط به کشور خاصی نیست و اگر به آن توجهی نکنیم ضررات آن به خودمان برمی گردد. آتش های زیر زمینی زغال سنگ مقاوم ترین آتش های دنیا هستند و می توانند هزاران سال بسوزند. شواهد زمین شناسی نشان می دهد که این نوع آتش ها مخصوص دوره Pleistocene است هر چند که آتش های زغال سنگ مدرن بیشتر در اثر فعالیت های ویران کنده انسان ها به وجود می آیند.

بیشتر این فعالیت ها شامل برخوردهای معدن و همین طور رسوبات زغال سنگی هستند که ناگهان به طور اتفاقی در معرض اکسیژن قرار می گیرند. بعضی از زغال سنگ ها ناخداگاه در دمای 40 درجه سانتی گراد می سوزند. بعد از اینکه آتش سوزی رخ داد دما به سرعت بالا می رود. نفوذپذیری زغال سنگ اجازه می دهد که اکسیژن به آتش برسد اما تهویه ضعیف حرارت را در داخل محبوس می کند. دمای بعضی از آتش سوزی های زغال سنگ به 500 درجه سانتی گراد می رسد.

تشخیص آتش سوزی های زغال سنگ خیلی سخت است و از روی زمین نمی توان فهمید که در زیر زمین آتش سوزی در حال اتفاق است. یکی از واضح ترین تغییرات آتش سوزی زغال سنگ بر روی چشم اندازها و محیط اتفاق می افتد مثلا در نزدیکی مکان آتش زغال سنگ در آلمان، دمای بالا رفته زمین باعث می گردد تا حشرات و عنکبوت از سرمای زمستان جان سالم بدر ببرند. در کوه سوزان استرالیا حرارت همه پوشش های گیاهی را از بین می برد به جز گیاهانی که در اطراف آتش سوزی زغال سنگ قرار دارند. بیشتر قسمت های زمین در نتیجه سوختن زغالی سنگ فرو می ریزد و دود از شکاف های زمین بیرون می آید.

برعکس آتش سوزی های سنترالیا، کوه سوزان استرالیا اصلا برای گردشگران ضرری ندارد و کاملا امن است. در این منطقه 4 کیلومتر راستا پیاده روی وجود دارد و بر روی تابلوها، اطلاعاتی درباره کوه سوزان و همینطور میراث بومی مجذوب کننده دارد. سکوی چشم اندازی که بر روی قله کوه سوزان قرار گرفته است نقطه امنی را برای تماشای خروج دود از روزنه ها و همینطور صخره هایی که به خاطر دمای زیاد تغییر شکل داده اند به وجود آورده است. اینجا محلی عالی برای پیاده روی و لذت بردن از چشم اندازهای دره است، خیلی ها در اطراف کوه پیکنیک برپا می کنند و یا چند ساعتی را به تماشای پرندگان می گذرانند.

منبع: amusingplanet.com