تاثیر ام .آر.آی در پیش بینی سکته قلبی - مجله پریها

به گزارش خبرنگاران و به نقل از تلگراف، محققان آمریکایی به تازگی اظهار کردند که اسکن ام.آر.آی از سرخرگ های کاروتید که خون را به مغز می رسانند، ممکن است نسبت به اسکن های اولتراسوند ارزیابی دقیق تر و قابل اعتمادتری برای خطر بروز سکته و یا دیگر اختلالات قلبی عروقی داشته باشد.

سرخرگ های کاروتید دو رگ خونی اصلی هستند که دو طرف گردن قرار دارند که می توانند مانند سرخرگ های کرونری از طریق تصلب شرایین دچار گرفتگی شوند.

سرخرگ های کرونری سرخرگ هایی هستند که خون را به ماهیچه قلب می رسانند.

شریان های کرونری از ابتدای آئورت منشا می گیرند. بنابراین اولین شریان هایی هستند که خون حاوی اکسیژن زیاد را دریافت می نمایند.

تصلب شرایین یا آترواسکلروزیس نام یک بیماری در رگ ها و نوعی آرتریواسکلروزیس است که با رسوب لیپید و کلسترول کم چگال بر روی دیواره داخلی سرخ رگ هایی با قطر متوسط و بزرگ، معین می گردد. نتیجه این فرایند تشکیل پلاک های فیبری-چربی بوده که با افزایش سن رفته رفته ازدیاد می یابد و موجب تنگی رگ یا دیگر عواقب می گردد.

سرخرگ های کاروتید به عنوان یک پنجره به سوی دستگاه گردش خون هستند.

بروس واسرمن(Bruce Wasserman) استاد دانشگاه رادیولوژی دانشگاه جانز هاپکینز(Johns Hopkins) و رهبر مطالعات اظهار کرد، اسکن ام.آر.آی با وضوح بالا می تواند اطلاعاتی راجع به پلاک ها برای ما فراهم آورد که منجر به بروز سکته می شوند.

نتایج این مطالعه در مجله Radiology انتشار یافت.

در این مطالعه، واسرمن و همکارانش در یک دوره چهار ساله، در 698 مرد و زن اسکن های اولتراسوند و ام.آر.آی را آزمایش کردند تا دریابند کدام یک از آنها می تواند برای پیش بینی اختلالات قلبی و عروقی استفاده گردد؟

نتیجه این آزمایش نشان داد که اسکن ام.آر.آی نسبت به اسکن های اولتراسوند عملکرد بهتری دارند.