خطرناکترین و مرتفع ترین قله های دنیا - مجله پریها

قله اورست (Everest)

کوه اورست (Everest) به معنی سر آسمان و نام تبتی کومولانگما بلندترین کوه کره زمین است که ارتفاع قله آن از سطح دریا معادل 8848 متر است. در سال 1856، در طرح نقشه برداری مثلثاتی بزرگ هند، برای اولین بار ارتفاع قله اورست (که در آن موقع با نام قله 15 شناخته می شد) به مقدار 8840 متر گزارش شد. در سال 1865، نام انگلیسی رسمی اورست توسط انجمن سلطنتی جغرافیا انتخاب شد.

قله اورست توجه بسیاری از کوه نوردان در تمام رده ها را جلب نموده است. از کوه نوردان حرفه ای و مجرب گرفته تا کوه نوردان مبتدی که مایل به پرداخت مبالغ قابل توجهی هستند تا توسط کوه نوردان حرفه ای هدایت شوند و صعودی کامل و پیروزیت آمیز را رقم بزنند. با وجودی که راستا استاندارد صعود این کوه، حاکی از عدم نیاز به تجهیزات و حربه های حرفه ای و سخت است (صعود به قله های هشت هزار متری دیگر از قبیل کی2 و نانگا پربات بسیار سختتر است)، عوامل خطر آفرین طبیعی از قبیل بیماری ارتفاع، بادهای شدید و آب و هوای نامطلوب نیز وجود دارند. تا انتهای فصل کوه نوردی سال 2007، 3679 صعود به قله از سوی 2436 نفر انجام گرفت. بر طبق آمار ثبت شده، اورست جان 210 نفر را گرفته است که علاوه بر آن هشت نفر نیز بر اثر طوفانی شدید در سال 1996 جان خود را از دست دادند.

قله آناپیورنا (Annapurna)

قله آناپیورنا (Annapurna) بر روی کوه های هیمالیا که از شرق به غرب و به طول 55 کیلومتر از ماریساندی به کالی گانداکی گسترده شده است. این کوه با ارتفاع 8091 متر دهمین کوه بلند جهان و با توجه به میزان تلفات کوهنوردان صعود نماینده به این قله که حدود 41 درصد است، مرگبارترین کوه جهان محسوب می شود.

نخستین بار در سال 1950 پس از آنکه هیئت اعزامی از کشور فرانسه از پیدا کردن راستای برای صعود به دولاگیری نااٌمید شد، به این کوه روی آورد. در این صعود که با حماسه و جانفشانی اعضای تیم همراه بود، کوهنوردان نامی فرانسه موریس هرزوک و لوئیس لاشنال پیروز به فتح قله و البته فتح نخستین کوه 8000 متری جهان شدند. آنها برای صعود قله بهای گذافی پرداختند که همانا سرمازدگی هر دو نفر و از دست دادن تمامی انگشتان دست و پای لاشنال بود. آن دو که در بازگشت از قله کاملا تحلیل رفته بودند، با یاری دوستان و هم تیمی های خود لیونل تری و گاستین ربوفا که هر دو از کوهنوردان برجسته عصر خود بودند، به شکلی حماسی به پائین منتقل شدند؛ و این در حالی بود که یکی از آنها بر اثر سقوط از ارتفاع، شب سختی را درون یک شکاف به سر برد. از این تیم در پاریس همچون گروهی قهرمان استقبال شد.

از هر سه نفر کوه نوردی که کوشش نموده است به قله این کوه برسد، یک نفر جان خود را از دست داده است. بدترین حادثه مربوط به این کوه به دو سال گذشته بر می شود؛ زمانی که 43 نفر در اثر ریزش چندین بهمن پشت سر هم کشته شدند. تا به امروز تنها 191 نفر پیروز شده اند به قله این کوه برسند و در راستا دست یابی به این رکورد، 61 نفر جان خود را از دست داده اند.

قله نانگا پربات (Nanga Parbat)

نانگا پربات (Nanga Parbat)، رشته کوهی است که در پاکستان قرار گرفته است. ارتفاع آن 8126 متر از سطح دریا و نهمین قله بلند روی زمین است. صعود به آن از مشکل ترین صعودهای کوهستانی است و به خاطر کوهنوردهای زیادی که در جریان صعودهای آن کشته شده اند به کوهستان قاتل معروف است. هم اکنون نانگاپاربات با بیش از 60 کشته پس از آناپیورنا دارای بیشترین کشته ها (به نسبت صعودها) در میان کوه های 8000 متر است.

اولین راستا مناسب این کوه در سال 1953 کشف شد. قبل از سال 1953 گروه های کوه نوردی از سراسر جهان 31 بار کوشش نموده بودند به قله این کوه برسند اما هیچ گاه پیروز به این کار نشدند و بسیاری از افراد این تیم ها جان خود را از دست دادند. هرمن بول فردی بود که توانست این راستا را کشف کند؛ او نزدیک به 40 ساعت به تنهایی از این کوه بالا رفت و رکورد اولین فتح بالای 8 هزار متر به صورت تنهایی را به خود اختصاص داد.

قله شیشاپانگما (Shishapangma)

شیشاپانگما (Shishapangma) با 8013 متر ارتفاع به عنوان چهاردهمین کوه 8000 متری و تنها 8000 متری مستقل در تبت شناخته می شود که به طور کامل در داخل خاک کشور چین (در تبت مرکزی) قرار گرفته است. معنای شیشاپانگما در زبان تبتی به معنای قله ای بر فراز دشتهای پوشیده از چمن است. شیشاپانگما آخرین کوه 8000 متری صعود شده است؛ البته این امر به دلیل بسته بودن مرزهای تبت بر روی خارجی ها بود و صعود به آن توسط دیگران امکان پذیر نبود تا در نهایت در سال 1964 این کوه توسط کوهنوردانی از تبت و چین فتح شد. پس از اشغال تبت توسط چینی ها کوشش شد تا نام کوسنگ تسان فنگ بر روی کوه نهاده شود؛ اما این کوشش مغلوب شد و در نهایت همان نام تبتی شیشاپانگما رسمیت یافت. با اینکه این کوه یکی از آخرین قله هایی بود که توسط انسان فتح شد اما در میان ساده ترین راستاهای کوه نوردی شناخته می شود. با این وجود هرسال نزدیک به 8 درصد از افرادی که سعی می نمایند به قله آن برسند جان خود را از دست می دهند.

قله کِی2 (K2)

کِی2 (K2) نام دومین قله بلند روی زمین (پس از اورست) است. این قله در منطقه قراقروم رشته کوه های هیمالیا بین مرز پاکستان و چین قرار گرفته است. این قله 8611 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و دارای فنی ترین راستا صعود در جهان است. تعداد کوهنوردانی که در راه رسیدن به قله کشته شده اند، یک چهارم تعداد کسانی است که صعود پیروز داشته اند.

بالا رفتن از این کوه به علت شرایط بد برف و یخ های سطحی آن بسیار سخت است و ریزش بهمن و سنگ از دلایل اصلی مرگ در آن شناخته می شود. تا کنون بیش از 31 کوه نورد، هنگام پایین آمدن از این کوه جان خود را از دست داده اند.