تاج گذاری دوباره پپ گواردیولا با صعود به فینال لیگ قهرمانان
به گزارش مجله پریها، منچسترسیتی سال ها تنها قط یک همسایه پر سر و صدا بود. اصطلاحی طعنه آمیز که سرالکس فرگوسن سرمربی وقت منچستریونایتد در مورد آن ها به کار برد اما از وقتی که مالکان اماراتی این باشگاه را در اختیار گرفتند به یک قدرت باشکوه تبدیل شدند.
خبرنگاران؛ احسان محمدی- پپ گواردیولا و ژوزه مورینیو در ذهن بسیاری از علاقمندان به فوتبال دو رقیب سرسخت هم هستند. دو مربی با رویکرد، شخصیت و حتی سرنوشت متفاوت که تکرار اسم آن ها در 15 سال گذشته با هیجان همراه بوده و حالا در یک روز باز تیتر خبرها شدند: ژوزه پرتغالی بعد از ناکامی در تاتنهام به عنوان یک مربی شکست خورده اما هنوز صاحب اعتبار سر از آس رُم در آورد و پپ گواردیولا مثل یک پادشاه به فینال لیگ قهرمانان اروپا رفت. بی حرف و حدیث.
برای سالها در فوتبال انگلیس منچسترسیتی فقط یک همسایه پر سر و صدا بود. اصطلاحی طعنه آمیز که سرالکس فرگوسن سرمربی وقت منچستریونایتد در مورد آن ها به کار برد اما از وقتی که مالکان اماراتی این باشگاه را در اختیار گرفتند به یک قدرت باشکوه تبدیل شدند. خلدون المبارک مدیرعامل این باشگاه فقط یک شیخ پولدار نیست. کسانی که مستند منچسترسیتی؛ همه یا هیچ را دیده اند می دانند چه مدیر باهوشی است.
منچسترسیتی البته در این چندسال بازیکنان زیادی را با صرف هزینه به خدمت گرفته است تا این گزاره که پول خوش بختی نمی آورد را هم به چالش می کشد. اگر پول با هوشمندی خرج شود، خوش بختی هم می آورد. کافیست این را از هواداران منچسترسیتی بپرسید، همسایه پر سر و صدایی که مدتهاست در شهر منچستر عملاً صاحبخانه شد و میلیون ها هوادار در سراسر جهان به دست آورده است.
تقابل آن ها با پاریسن ژرمن که مدیرعامل آن ناصرالخلیفی قطری است و آن ها هم در 10 سال اخیر به یک قدرت بلامنازع در فوتبال فرانسه و یک پدیده در فوتبال اروپا تبدیل شده اند انگار نبرد آسیایی ها در زمین اروپا بود. بازی رفت را منچسترسیتی 2-1 بُرد و در بازی برگشت در شبی که ام باپه به خاطر مصدومیت حضور نداشت، وراتی فقط یک بازیکن عصبانی بود، تکروی ها نیمار گرهی باز نکرد و دی ماریا کارت قرمز گرفت و تیم حتی یک شوت درون چارچوب نزد، یک پیروزی 2-0 (هر دو گل ریاض ماحرز) به سود شاگردان گواردویولا را رقم خورد تا منچسترسیتی برای اولین بار در تاریخ 141 ساله خود به فینال لیگ قهرمانان اروپا برود. آن ها در فصل 70-1969 جام برندگان جام اروپا را برده بودند اما در چند فصلی که گواردیولا را به خدمت گرفته اند هر بار به شکل عجیبی از صعود باز می ماندند. کافی است خاطرات حذف مقابل لیون، لیورپول، تاتنهام و موناکو را به خاطر بیاورید.
این بار اما صعود به فینال قاطعانه بود. 12 بازی، 11 پیروزی، یک تساوی، 25 گل زده و تنها 4 گل خورده. حالا همه دوباره به تحسین پپ گواردیولا مشغول شده اند و او را در کنار سر الکس فرگوسن قرار داده اند، دو سرمربی که در سه دهه فینال لیگ قهرمانان را تجربه کرده اند. دو چهره ای که اتفاقاً بسیار به هم احترام می گذارند. او البته بعد از صعود گفت: راهیابی به فینال آسان نیست؛ موفقیت در اروپا به شانس هم بستگی دارد چیزی که احتمالاً با مروز اتفاقات فصل های گذشته و ناکامی طلسم گونه برای رفتن به فینال هنوز آزارش می دهد.
پای دیگر فینال را برنده دیدار رئال مادرید و چلسی معین می کند. مسابقه ای که در دیدار رفت با تساوی 1-1 به پایان رسید و حالا اگر چلسی با توماس توخل برنده آن شود یک دیدار تمام انگلیسی را شاهد خواهیم بود و اگر رئال فاتح آن شود، تقابل زیدان-گواردیولا به نوعی دل هواداران بارسلونا را برای عصر طلایی با پپ تنگ خواهد کرد.
در آغاز این فصل فوتبال لیگ جزیره برخی از هواداران منچسترسیتی خواهان برکنار پپ بودند، او حالا هم جام اتحادیه انگلستان را فتح کرده، هم در آستانه کسب قهرمانی در لیگ برتر است و هم به فینال لیگ قهرمانان راه یافته است. فصل فوتبالی کرونازده حالا پر از هیجان برای مردی شده که هنوز هم بیشتر به یک فیلسوف شبیه است تا یک سرمربی فوتبال.
منبع: عصر ایران