بندپایان غول آسا؛ سلاطین اقیانوس های باستانی - مجله پریها

خبرنگاران | براساس مطالعات نو روی فسیل های مراکش که به زیبایی حفظ شده اند، معلوم شد که نخستین بندپایان حدود دو متر یا 7 فوت طول داشتند و در قیاس با میگوها، حشرات و عنکبوت های امروزی غول آسا بودند. این کشف در حالی صورت گرفت که محققان در حال کاوشِ سایتی به نام تایچوت (Taichoute) بودند که بخشی از فِزوآتا شِیل (باریکه ای از رسوبات فسیلیِ دوره اردویسین؛ 458 تا 470 میلیون سال پیش) است که سال 2017 کشف شد.

به گزارش خبرنگاران ، پیش از کشف تایچوت، نزدیک ترین سایت های فسیل مراکشی نزدیکِ شهر زاگورا (80 کیلومتر دورتر) بود؛ جایی که بندپایان غول پیکر تقریباً 1 تا 2 درصدِ کل ماده فسیلی منطقه را به خودشان اختصاص داده اند. در تایچوت، تقریباً نیمی از فسیل ها از همین موجودات غول آسا هستند.

فرید صالح، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی پسادکتری در دانشگاه لوزانِ سوئیس به لایو سایِنس گفته است: تمام دانش پیشین ما درباره فزوآتا شیل صرفاً بر مبنای سایت های فسیل نزدیک منطقه زاگورا بود. سلطه بندپایانِ بزرگ در تایچوت منحصربفرد است. احتمالاً در عرض یک روز می توانید نمونه های زیادی از آنها را پیدا کنید. این بندپایان شناگران فعالی بودند و 470 میلیون سال پیش بر این منطقه سلطه داشتند. بعضی از این بندپایان قبلاً توصیف شدند، اما تعدادی قابل ملاحظه ای هم از گونه های نو پیدا شده است.

محققان در حال حاضر مشغول شناساییِ حدود 70 نمونه ای هستند که از لایه های فسیلی حین حفاری جمع آوری شدند و در عین حال آن ها نمونه های متعددی از Aegirocassis را کشف نموده اند؛ یک گونه منقرض شده از بندپایان صافی خوار. صالح در این باره می گوید: آن ها هم شناگران آزاد بودند و می توانستند در آب به هر سو که می خواهند حرکت نمایند.

میلیون ها سال مدفون بودن در لایه های گل آلود فسیلی منجر به این شده که این فسیل ها به خوبی حفظ شوند. در بعضی موارد، حتی بخش های نرم حیوانات از جمله اندام های داخلی آن ها هم حفظ شده است. بخش های بالاییِ پوسته های بیرونی آن ها خیلی خوب حفظ شده اند، فقط کمی شکستگی در آن ها هست، چون قبلاً بخاطر زمین لرزه های زیرآبی جا به جا شده اند.

محققان عقیده دارند در حال حاضر، کاوش آن ها شبیه خراشیدنِ سطحِ چیزی است که شاید در فزوآتا شیل پنهان شده باشد. صالح می گوید: در تایچوت کار های زیادی هست که باید انجام داد و کار های میدانی بیشتر در آینده، یافته های بیشتری هم به همراه خواهد داشت.

این یافته ها در 13 دسامبر در مجله Scientific Reports منتشر شد.

مترجم: زهرا ذوالقدر